Krachttassen maken

yoekevoordeklas tassenmakersgastdocente damestasjeslezen Yoeke Nagel“Eigenlijk ben ik al drie jaar van plan om jou een keer voor de klas te halen,” glunderde Josje Dormans, vakdocent tassenmaken aan het SintLucas Pro – opleiding voor Creatief Vakmanschap – in Boxtel tegen me.
En ik ben dolblij dat het er vandaag dan ook echt van kwam. Als gastdocent verzorgde ik een ochtend les over Krachttassen maken.
Dertig tassenmakers, tweede- en vierdejaars, mocht ik iets vertellen over de betekenis van de tas voor hun aanstaande klanten. De tassenmaker die goed luistert naar de speciale wensen van de klant kan immers veel voor haar of hem betekenen: die maakt een ‘Krachttas’. Een tas die ondersteuning biedt in het leven. Bij belangrijke veranderingen bijvoorbeeld, of om bepaalde karaktertrekken van jezelf te stimuleren of juist een beetje af te remmen.

De functies van de tas

In het kort gezegd: een tas heeft drie functies, die niet voor iedereen even belangrijk zijn.

1- Vervoersmiddel van spullen (van huis naar werk, school, kroeg of elders)
2- Houvast (een draagbare mini privé-ruimte in de wijde wereld)
3- Stijlsignaal (de tas weerspiegelt iets van je eigen stijl en identiteit).

Als die drie functies goed vervuld worden door de tas, op de manier die helemaal past bij de draagster (M/V) ervan, dan heb je een echte Krachttas. Met een vragenlijst (hmmm, nog wel wat dingen aan bijstellen denk ik zo) gaan de tassenmakers-in-opleiding nu in tweetallen uitzoeken wat voor tas de beste ondersteuning biedt aan hun klant. De docenten aan de opleiding vinden het geen enkel probleem om zich beschikbaar te stellen als oefenklant.
Ik ook niet trouwens! Voor mij gaan Floris en Loes aan de slag. Je ziet ze op de foto al druk overleggen. Ik heb er alle vertrouwen in dat ik straks een prachtige handgemaakte krachttas heb die helemaal bij me past. No pressure…

Certificaat KrachttassenmakerboekDamestasjeslezen

Voor de studenten is het dan nog een keer spannend: over twee maanden moet hun Krachttas af zijn en presenteren ze die voor de klas. Ik ben er dan weer bij om ze te examineren. Wat is bijvoorbeeld hun beweegreden om er een schoudertas van te maken? Of om te kiezen voor groen leer? Voor een dubbele sluiting, buitenvakjes of een kleurige voering? En is de kersverse eigenaar van de handgemaakte tas er helemaal blij mee? Waarom?
Wie het principe van Krachttassenmaken voldoende in de vingers heeft krijgt vervolgens een certificaat Krachttassenmaker.
Nog een keer feest voor mij dus, want ik vind het geweldig leuk om voor de klas te staan. En natuurlijk ook om mijn inzichten uit Damestasjeslezen op deze manier toegepast te zien worden!

Geplaatst in damestasjeslezen | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

Vrouw en leiderschap: grote tas

tassenlezenIs het je wel eens opgevallen dat vrouwen die veel met elkaar omgaan ongeveer dezelfde…
(Nee, dit is niet die opmerking over hoe de menstruatiecyclus van vriendinnen of zussen opeens gelijk gaat lopen als je veel met elkaar om gaat).
… ongeveer dezelfde maat tas kiest?

Vrouwen in leidinggevende functies

Tot mijn grote plezier mocht ik een gezellige workshop Damestasjeslezen op een verjaardagsfeestje komen geven. 42 prachtige vrouwen kwamen er, om het feestvarken blij te maken (met een mooie nieuwe tas) en om te horen wat je allemaal kunt afleiden uit de tas die je gebruikt en de spullen die je erin meeneemt.
Opnieuw viel het me op dat vrouwen die elkaar kennen, maar ook vrouwen in vergelijkbare functies (qua verantwoordelijkheid en leiderschap) kiezen voor dezelfde maat tas. Veel verantwoordelijkheid dragen betekent vaak ook een grotere tas.
De reden: vrouwen in een leidinggevende functie zijn graag overal op voorbereid. Ze hebben dus veel bij zich ‘voor het geval dat’.

Creatieve geest

Toch zien we bij vrouwen eigenlijk nooit dat wilde verlangen om ‘de grootste’ te hebben.
Een vrouw die haar leidinggevende functie goed aan kan weet immers ook dat de beste oplossing voor problemen altijd haar eigen flexibele en creatieve geest is.
En een vrouwengeest is nu eenmaal niet in een tas te vangen.

Ook bijna jarig?
Op zoek naar een leuke workshop voor je vriendinnen?
Zo’n workshop waar je bij kunt lachen maar ook nieuwe inzichten krijgt?
Mail me even voor een speciale verjaardagsworkshop Damestasjeslezen.
Door het hele land.

 

Geplaatst in damestasjeslezen | Getagged , , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Mannen & vrouwen en hun tas

tassenBinnenkort organiseer ik een workshopdag voor tassenmakers: Krachttassen maken. Daarbij passen we de principes van ‘Damestasjeslezen’ toe op het maken van een nieuwe tas. Op zo’n manier dat zo’n tas een krachttas wordt, een tas die je ondersteuning biedt in het dagelijks leven – een ondersteuning die verder gaat dan het vervoeren van je spullen!
In het kader daarvan sprak ik met tassenmaker Martijn de Rijke, die ook graag herentassen maakt.

WAT ZIT ER IN EEN MANNENTAS

Shoptalk! Altijd leuk. Ja! Mannen en vrouwen zijn anders in hun tasgebruik. In een mannentas zitten bijvoorbeeld minder vaak puur symbolische voorwerpen: de meeste spullen worden ook echt dagelijks gebruikt. Telefoon, i-pad, pen, multitool. Die laatste zit er alleen in voor de symbolische betekenis ervan. Met een multitool voelt een man zich zelfstandig. Mocht er ergens een schroefje moeten worden aangedraaid, dan is hij je man. Ook al is dat nog nooit gebeurd.
Een vrouw daarentegen geeft vaak al tamelijk snel toe dat een groot deel van haar tasinhoud vooral emotionele waarde heeft voor haar. Het duplomannetje van haar kleuter, de kapotte sleutelhanger van de Eiffeltoren, de zes kleuren lipstick…

TASLOZE KOFFIE

Maar er is nog een belangrijk verschil.
Ik zag het de volgende dag tijdens een grafische workshop waar zowel mannen als vrouwen aan deelnamen. Daar nam ik deze foto. In de pauze zie je het meteen: op de stoelen blijven de mannentassen liggen. Robuuste rugzakken, laptoptassen zelfs. De dragers ervan, mannen dus, gaan tasloos de koffiepauze in.
De vrouwen nemen hun tas mee naar de koffieruimte.
Niet omdat ze hun mededeelnemers niet vertrouwen als hun tas daar onbewaakt ligt in de lege zaal. Nee, zij hebben hun tas bij zich zodat ze compleet zijn, al hun spullen bij zich hebben en, in essentie, wat aanspraak hebben.
Een man drinkt z’n koffie desnoods in eenzaamheid en nog tasloos ook. Als hij straks terugkomt heeft zijn tas zelfstandig een taak volbracht: die van geurvlag, waarmee hij z’n plekje gereserveerd houdt.

Geplaatst in damestasjeslezen | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Secretaresse & tas

IMG_0463‘Arts & Auto’ mag dan een dingetje zijn, ik denk dat ‘Secretaresse & Tas‘ minstens zo’n gouden combinatie is. Op secretaressedag 2014, dat was op 17 april, las ik heel wat secretaressetassen omdat ik zowel bij een groot ziekenhuis als bij een grote zorgverzekeraar was uitgenodigd om te komen tasjes lezen. Grote tassen, met veel ondersteunend spul zoals een naaisetje, extra pennen en twee telefoons (werk en privé worden ook qua telefoon gescheiden gehouden).

Keelpastilles bij frustratie

Wat me opviel: van de 30 tassen die ik las waren er misschien 2 zonder keelpastilles. Nee, er heerste geen griepepidemie op kantoor, de zwaarbelaste hardwerkende dames hebben ze altijd bij zich, vertelden ze.
Om verschillende redenen (en in volgorde van belangrijkheid):

  • -om uit te delen aan kuchende collega’s
  • -om zelf te nemen in tijden van frustratie (troostsnoepje)
  • -om zelf te nemen bij gekuch

‘Nee!’ kriebelt in de keel

Elke vrouw weet waarom je niet in haar tas mag kijken.

Elke vrouw weet waarom je niet in haar tas mag kijken.

Een scherpe waarneemster (en secretaresses zijn dat bijna allemaal) was nog iets bijzonders opgevallen: “Als ik eigenlijk iets wil zeggen en ik slik mijn woorden in, dan gaat mijn keel kriebelen. Alsof die onuitgesproken woorden het gekuch zelf veroorzaken.”
Dat verklaart die massale voorkeur voor keelpastilles wel direct. Kennelijk slikken veel secretaresses gedurende de dag veel woorden in, die gaan kriebelen in de keel!
Woorden als: ‘Nee! Dat doe ik niet, want daar ben ik niet voor aangenomen,’ bijvoorbeeld…

Secretaressedag 2017

valt op 20 april.
Heb jij al iets voor haar geregeld?
Geef een handtassen- mailconsult kado!

 

 

Geplaatst in damestasjeslezen, Geen categorie | Getagged , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Festival tasjes lezen

Wat leuk om terug te zien! In 2011 was het Reizend Boek Festival waar ‘visuele notulen’ van werden gemaakt. Ik was er ook om een workshop Damestasjeslezen te geven.

Reizend Boek Festival 2011 tasjeslezen

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Management tassen lezen

bank

Grote bank – veel verantwoordelijkheid – grote tassen.

De managers van een grote bank hebben ook grote tassen bij zich.
Veel verantwoordelijkheid hè, dan krijg je dat. Met veel enthousiasme kieperden een paar hun tas om voor me.

Aandacht voor communicatie, veiligheid, controle blijkt er uit: 5 lipsticks in dezelfde bescheiden kleur in de ene tas (communicatie), een extra paraplu (veiligheid: je weet maar nooit in welk weer je terecht komt) en… een theelepeltje (zelfzorg: je kunt er de kiwi mee uitlepelen die in de kantine te krijgen is).

 

Geplaatst in damestasjeslezen | Een reactie plaatsen

Ministeriele teambuilding

Het uitzicht vanaf de 36e verdieping van het ministerie. Rechts het Malieveld. In de verte de zee.

Het uitzicht vanaf de 36e verdieping van het ministerie. Rechts het Malieveld. In de verte de zee.

Als Damestasjeslezer word ik nogal eens uitgenodigd op plekken waar ik anders niet zou komen.
Zo stond ik laatst voor een groep medewerkers van een ministerie voor een workshop Damestasjeslezen om een teamtas samen te stellen – op de 36e verdieping van een van die nieuwe gebouwen in Den Haag. Dat is hoog.

En dan is het wel zo aardig dat er ook veel duidelijk wordt bij zo’n sessie. Zo werd aan de teamtas nogal wat toegevoegd om de onderlinge samenwerking verder te verbeteren: een rekenmachientje om meer zicht te krijgen op het beschikbare budget, een voorzittershamer om de neuzen dezelfde kant op te krijgen en een 3D-bril voor overzicht en richtingbepaling. Zo draagt iedereen op z’n eigen manier iets bij aan het welzijn van het land. Ook de Damestasjeslezer.

Vlak voor de teambuildingsworkshop Damestasjeslezen

Vlak voor de teambuildingsworkshop Damestasjeslezen

Geplaatst in damestasjeslezen | Een reactie plaatsen

Den Helder – Tas op het witte paard

Helderse tassen

De bibliotheek van Den Helder nodigde me uit voor een avondje Damestasjeslezen. Enorm gezellige avond geworden trouwens, mede dankzij de bijzondere collectie tassen die de Kunstuitleen beschikbaar had gesteld.

Exotische voering: sprankelende geest

Eentje daarvan was wel heel opvallend: aan de buitenkant zwart/wit, maar aan de binnenkant zo exotisch als het maar kan voor een tas. Een voering van drie lapjes met spetterende rood, geel, oranje en goud-patronen toonde duidelijk dat deze tas wachtte op een vrouw met ballen. Eentje die best bereid is zich een tikje aan te passen bij sociale conventies waar nodig, maar die het daaronder altijd aandurft om zichzelf te blijven, desnoods in stilte haar eigen sprankelende geest voedend met nieuwe inzichten, grappige voorvallen en bizarre plannetjes.

Tas op het Witte Paard

Wie het gevoel kent – je ziet ‘m staan in een etalage of bungelen aan een marktkraam en met een stralend besef weet je: ‘Dit Is ‘M!’ – moet misschien even een traantje van ontroering wegpinken bij het slot van deze avond. Nadat ze er, tijdens de lezing, een half uur naar had gestaard in verstilde bewondering hoorde de bibliotheekmedewerkster van Den Helder onmiskenbaar de hoefjes van de ‘Tas op het Witte Paard’ galopperen en kocht ‘m ter plekke.
En ze leven nog lang en gelukkig.

Geplaatst in damestasjeslezen, Geen categorie | Een reactie plaatsen

Yoeke in de media

Noordhollands dagblad over Damestasjeslezen

YoekeNoordhollandsdagblad.pdf

Het Noord-Hollands Dagblad besteedde een hele pagina aan Damestasjeslezen in november 2014. Veel vrouwennetwerken pikten dat op en nodigden me uit voor een lezing of workshop in Noord-Holland. Zo zie je nog eens wat van de wereld.
Lees het hele artikel als pdf door te klikken op het plaatje.

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Het Limburgse tasje

De verrassend lege Limburgse tas

In het kader van mijn onderzoekje naar regionale verschillen tussen damestasjes en wat er zoal in gaat, heb ik inmiddels heel wat Limburgse tasjes mogen bestuderen.
Dank, aan alle 120 Limburgse dames, dank!

Verrassende tas

Wat me opvalt: de Limburgse damestas is een verrassing op zich. Aan de maat is nog niks bijzonders te merken: okee, het zijn geen mini’s (hoewel ik iets meer dan gemiddeld kleine modellen tegenkwam). Ze hebben een doorsnee formaat.

Calamiteiten. Punt.

Maar dan!
Kieper een Limburgse tas om en je weet niet wat je ziet. Eh… nee, echt! Je weet niet hoe weinig je ziet, om precies te zijn. De inhoud van een gemiddelde Limburgse tas is opvallend veel bescheidener dan, bijvoorbeeld, een Amsterdamse tas. Wat er in zit is voldoende om de ernstigste calamiteiten te doorstaan. Punt.
Dus: parapluutje, extra tampon, handschoenen, portemonnee, telefoon, sleutelbossen (meervoud: eentje voor werk, eentje voor prive, want de Limburgse vrouw houdt dat liever wat gescheiden) en iets heel persoonlijks. Foto’s, een sleutelhangertje, een bidprentje, zoiets. En dan een rolletje of zakje snoep. Niet voor zichzelf, maar om uit te delen.
De enkele minitas die ik aantrof bevatte net zo weinig als de grotere maten. Alleen geldt dan de minitas als ‘dieettas’: hij wordt bewust klein gehouden ‘omdat ik anders toch maar meer mee ga slepen,’ zeggen de verstandige draagsters.

‘Ik red het wel’

Wat kunnen we concluderen? Nou, niks natuurlijk, want elke vrouw is anders en ook elke Limburgse vrouw heeft zo haar eigen redenen om haar tas zo in te pakken als ze doet. Maar ik denk wel dat Limburgse vrouwen zelfbewuste dames zijn, die ervan uit gaan dat ze het wel redden zonder extra gereedschap mee te sjouwen. En als het erom spant kunnen ze rekenen op de hulp van anderen. Daar investeren ze ook in.
Snoepje?

Kumi Hospital – Oeganda

Ik was overigens in Swalmen, Limburg, voor de fondsenwerving van het Kumi Hospital in Oeganda. De Nederlandse verloskundige Steffie Mooren zette het daar op. Inmiddels runnen ze naast dat ziekenhuis ook een boerderij omdat ze ernaar streven dat op den duur eigen voedsel kan worden gebruikt. Zo wordt het project steeds verder uitgebreid. Leuk he? Meer over het Kumi Hospital en hoe je kunt bijspringen hier.

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen