De verrassend lege Limburgse tas
In het kader van mijn onderzoekje naar regionale verschillen tussen damestasjes en wat er zoal in gaat, heb ik inmiddels heel wat Limburgse tasjes mogen bestuderen.
Dank, aan alle 120 Limburgse dames, dank!
Verrassende tas
Wat me opvalt: de Limburgse damestas is een verrassing op zich. Aan de maat is nog niks bijzonders te merken: okee, het zijn geen mini’s (hoewel ik iets meer dan gemiddeld kleine modellen tegenkwam). Ze hebben een doorsnee formaat.
Calamiteiten. Punt.
Maar dan!
Kieper een Limburgse tas om en je weet niet wat je ziet. Eh… nee, echt! Je weet niet hoe weinig je ziet, om precies te zijn. De inhoud van een gemiddelde Limburgse tas is opvallend veel bescheidener dan, bijvoorbeeld, een Amsterdamse tas. Wat er in zit is voldoende om de ernstigste calamiteiten te doorstaan. Punt.
Dus: parapluutje, extra tampon, handschoenen, portemonnee, telefoon, sleutelbossen (meervoud: eentje voor werk, eentje voor prive, want de Limburgse vrouw houdt dat liever wat gescheiden) en iets heel persoonlijks. Foto’s, een sleutelhangertje, een bidprentje, zoiets. En dan een rolletje of zakje snoep. Niet voor zichzelf, maar om uit te delen.
De enkele minitas die ik aantrof bevatte net zo weinig als de grotere maten. Alleen geldt dan de minitas als ‘dieettas’: hij wordt bewust klein gehouden ‘omdat ik anders toch maar meer mee ga slepen,’ zeggen de verstandige draagsters.
‘Ik red het wel’
Wat kunnen we concluderen? Nou, niks natuurlijk, want elke vrouw is anders en ook elke Limburgse vrouw heeft zo haar eigen redenen om haar tas zo in te pakken als ze doet. Maar ik denk wel dat Limburgse vrouwen zelfbewuste dames zijn, die ervan uit gaan dat ze het wel redden zonder extra gereedschap mee te sjouwen. En als het erom spant kunnen ze rekenen op de hulp van anderen. Daar investeren ze ook in.
Snoepje?
Kumi Hospital – Oeganda
Ik was overigens in Swalmen, Limburg, voor de fondsenwerving van het Kumi Hospital in Oeganda. De Nederlandse verloskundige Steffie Mooren zette het daar op. Inmiddels runnen ze naast dat ziekenhuis ook een boerderij omdat ze ernaar streven dat op den duur eigen voedsel kan worden gebruikt. Zo wordt het project steeds verder uitgebreid. Leuk he? Meer over het Kumi Hospital en hoe je kunt bijspringen hier.
