Viervleugelige godheid uit Assirie of Sumerie
Handtasjes zijn al zo oud als de weg naar Rome. Nee, wacht. Ouder. Veel ouder zelfs, lijkt het. Want op prehistorische afbeeldingen zijn ze al te zien. Een gevleugelde figuur draagt een soort handtasje op een stenen reliëf uit het Assyrische koninklijk paleis in Nimrud, Irak. Het symbool komt voor in afbeeldingen uit de oudheid van over de hele wereld.
Overduidelijk: het model kennen we van Koninging Juliana, Queen Elisabeth (met een verlengde draagbeugel), Hedy d’Ancona en Margareth Thatcher. Vormvaste rechthoekige tas met gebogen hengsel.
Dit is geen damestas
Assyrische paneel, ongeveer 883 jaar voor onze jaartelling
Maar nee hoor, dat is het niet. Deze afbeeldingen gaan over nog veel meer dan handtassen. De vorm staat symbool voor het heelal en de wereld. De wereld werd afgebeeld als hoekige vorm, materie, aarde. De hemelboog die onze habitat overkapt is het gebogen hengsel van de tas.
Een gevleugeld wezen dat hemel en aarde zomaar allemaal in de hand heeft met de nonchalance van een tassendrager moet wel een Opperwezen van Jewelste zijn. Gedraag je dan ook zo. Laten we voorzichtig zijn met onze wereld, ons heelal. Zo voorzichtig als we met onze eigen handtas zijn.
Oh, en voor wie zich afvraagt hoe het dan zit met dat horloge in bovenstaand paneel: ik vermoed dat dat een peperdure draagbare zonnewijzer was. Beetje een snob dus wel, die Sumerische geviervleugelde. Maar dat gaan we hem niet meer kwalijk nemen. Zeker niet omdat het ook nog wel eens iets heel anders kan zijn wat hij om z’n pols draagt. Iemand een idee?
Meer weten over het damestassymbool in de oertijd? Lees verder.
Net als 
Er wordt gezegd dat de Queen een tassenhanger met een zuignap in haar tas bij zich had, waar ze haar tas aan ophing onder de tafel. En dat zij daar discreet op spuugde zodat het zuignapje beter bleef hangen. Onzin, lijkt me. Een lederen vormvaste tas is te zwaar voor elke zuignap. Maar wat wel degelijk kan – en ook verstandig is – is een doodgewone Tassenhaak. Ziet eruit als een komma van metaal. Het platte bovenstukje leg je op tafel, de haak hangt er recht onder en door handig gebruik te maken van de zwaartekracht blijft je tas daar stevig aan hangen. Goed idee als je een dure tas hebt (lijkt me wel) die je niet op de grond wil zetten. Bovendien weet iedereen in de Britse Kolonieen dat je geld zal verdwijnen als je tas de grond raakt. Bijgeloof? De Queen dacht kennelijk van niet en bij haar bleef het geld dan ook prima zitten: elk van haar 200 tassen kosten rond de 2.000 euro.
En dan wordt er nog beweerd dat zij een kruiswoordpuzzeltje in haar tas heeft. Kijk.
In de loop van de jaren heb ik al heel wat modellen damestas gehad. Een zelfgemaakte, van een spijkerbroek, in mijn puberteit. Heel trots op. Een elegante kleine lederen, rood, toen ik voor het eerst verkering had en daarmee uit ging. Handige hutkoffers voor op de rug om met de kinderen op stap te kunnen. Een kek zwart dieettasje waar niks teveel in kon, voor op reis zonder kinderen. En tegenwoordig een lollig would-be dokterstasje waar verrassend veel in kan. Maar nooit, nooit, ging een model langer mee dan een jaar of… nou ja, dan een fase in mijn leven. En zo is dat voor vrijwel alle tassendragers die ik ken – en ik ken er als Damestasjeslezer heel wat.
En nou moet je het overzicht van Angela Merkels tassen eens zien, vanochtend, in de Volkskrant. Van 2004 tot 2021 hetzelfde model. Robuust, stevig, draagbaar, kleurig. Okee, wel af en toe een andere – en gewaagde – kleur. Maar qua model totaal geen groei, verandering, verschuiving. Duitsland wist waar het aan toe was met Merkel. Let vooral op de tas van de volgende landsleider. Dan weet je hoe eh… flexibel en veranderingsbereid die is.
Bij elke nieuwe fase in je leven is het een goed idee om je ‘oude’ vertrouwde tas om te kieperen en eruit te halen wat niet meer past bij je nieuwe plannen. Vandaag, maandag 28 juli 2021, is de dag dat veel mensen voor het eerst na de Covid-19 beperkingen weer naar hun werk toe kunnen. Met tas, natuurlijk. Wacht nog even met leeghalen. Lees je tas eerst even om te ontdekken hoe jij de coronatijd in essentie doorgekomen bent.
Ik heb ‘m, ik heb ‘m! Het prachtige, gloednieuwe boek van Mylo Freeman. Je kent haar misschien als de schrijfster van de heerlijke Prinses Arabellaboeken voor kinderen. Dit boek is voor grote mensen. In ‘Over dames en tassen’ beschrijft Mylo de levens van 50 indrukwekkende vrouwen van over de hele wereld, aan de hand van hun tas – of het gemis daarvan, zoals bij de concubine van de Chinese keizer.
En dan nu de mailwisseling tussen Beatrijs en mij. Ik beloofde haar namelijk dat ik haar tasje even voor haar zou lezen voor haar, als bedankje dat ze ‘m om had gekieperd.
Dames, het is bijna voorbij. De damestas is binnenkort zoooooo 2020, zoooooo achterhaald! Ik zag het in Florence, waar ik op vakantie was. Je weet: Florence is de bakermat van de Westeuropese mode. Daar is altijd alles te zien wat tien jaar later superhip is in ons eigen land. En ik zag er – pas na een tijdje hoor, want het valt bijna niet op – dat de meest modebewuste vrouwen geen tasje meer dragen maar hun telefoon. Aan een diagonaal koord, om het lijf. Op precies dezelfde manier als hoe de meeste vrouwen hier hun tas dragen: lange draagriem op de schouder, tegen de hals, en tas op de tegenoverliggende heup. In Florence dus geen tas op de heup, maar een telefoon.
Nou, dat zal ik je vertellen, trendy dames in Florence! Omdat een tas niet alleen een vervoersmiddel is voor spullen, maar ook een houvast, een Vriendin waar je je een beetje achter kunt verschuilen in de grote ingewikkelde wereld. En een tas is ook nog eens een fashion statement: je laat ermee zien wie je bent, wat je belangrijk vindt in het leven, wat je stijl is.
Het is dus echt waar: de damestas is aan haar laatste ronde bezig. Laten we er dus zuinig op zijn en haar met zorg en trots dragen, nu het nog kan. En ik ga alvast een ander beroep zoeken, want als Damestasjeslezer valt er binnen afzienbare tijd waarschijnlijk niet veel meer te doen. Al blijf ik 
-Vrouwen met een zwart tasje zijn zelfbewuste types die graag ongestoord hun eigen gang gaan, hun eigen ideeen ontwikkelen en praktisch ingesteld zijn. Ze staan voor wat ze ondernemen en vertellen daar graag over als je ze ernaar vraagt. Ze noemen hun tas ’tasje’ om zijn functie te relativeren. Tas heeft een grote ‘vervoersmiddelfunctie’.*)
-Vrouwen met een bruine tas zijn zelfbewuste types die ook wel achter de coulissen hun eigen gang willen gaan. Ze zijn zich bewust van hun sociale omgeving en willen daar graag rekening mee houden. Ook zij zijn praktisch ingesteld en het kost ze dan ook geen moeite om ook eens iets voor een ander te doen. Ze gebruiken geen verkleinwoord voor hun bruine tas uit respect en loyaliteit: tas heeft een grote ‘vriendinfunctie’.*)