“Als ik de volgende dag iets moeilijks moet doen,” vertelde een Limburgse tassendraagster me, “dan droom ik de nacht daar voor vaak dat ik mijn tasje kwijt ben. Deze.”
Ze liet me een kittig klein formaat tas zien waar niets anders in zat dan het hoogstnoodzakelijke. Echt. “Terwijl ik hem altijd bij me heb.”
Jawel. Maar ’s nachts, in haar droom, niet.
Een tas staat immers symbool voor jezelf en voor de ruimte die je inneemt in de wereld. Droom je dat je je tas kwijt bent, dan gebruikt je onbewuste beeldtaal om je duidelijk te maken dat je bang bent om jezelf te verliezen, om niet gezien te worden, om niet te voldoen.
Niks aan te doen. Gewoon de volgende ochtend goed opletten dat je in het echt wel je tas bij je hebt en goed voorbereid bent voor de moeilijke taak die je gaat uitvoeren. Het gaat er tenslotte maar om wat we bij daglicht ondernemen.