Handtasjes zijn al zo oud als de weg naar Rome. Nee, wacht. Ouder. Veel ouder zelfs, lijkt het. Want op prehistorische afbeeldingen zijn ze al te zien. Een gevleugelde figuur draagt een soort handtasje op een stenen reliëf uit het Assyrische koninklijk paleis in Nimrud, Irak. Het symbool komt voor in afbeeldingen uit de oudheid van over de hele wereld.
Overduidelijk: het model kennen we van Koninging Juliana, Queen Elisabeth (met een verlengde draagbeugel), Hedy d’Ancona en Margareth Thatcher. Vormvaste rechthoekige tas met gebogen hengsel.
Dit is geen damestas
Maar nee hoor, dat is het niet. Deze afbeeldingen gaan over nog veel meer dan handtassen. De vorm staat symbool voor het heelal en de wereld. De wereld werd afgebeeld als hoekige vorm, materie, aarde. De hemelboog die onze habitat overkapt is het gebogen hengsel van de tas.
Een gevleugeld wezen dat hemel en aarde zomaar allemaal in de hand heeft met de nonchalance van een tassendrager moet wel een Opperwezen van Jewelste zijn. Gedraag je dan ook zo. Laten we voorzichtig zijn met onze wereld, ons heelal. Zo voorzichtig als we met onze eigen handtas zijn.
Oh, en voor wie zich afvraagt hoe het dan zit met dat horloge in bovenstaand paneel: ik vermoed dat dat een peperdure draagbare zonnewijzer was. Beetje een snob dus wel, die Sumerische geviervleugelde. Maar dat gaan we hem niet meer kwalijk nemen. Zeker niet omdat het ook nog wel eens iets heel anders kan zijn wat hij om z’n pols draagt. Iemand een idee?
Meer weten over het damestassymbool in de oertijd? Lees verder.