Deze tas is van een vrouw die van alles de waarde in kan zien. Een mooie eigenschap: iedereen en alles wordt gewaardeerd. De schaduwkant: wanneer heeft iets z’n waarde verloren? Wanneer mag iets weg? Het mes en het nagelschaartje duiden op het maken van onderscheid. De ‘horcrux’ kan verwijderd worden van voorwerpen die hun waarde inmiddels hebben verloren: verpakkingsmateriaal, de keycord die nooit gebruikt wordt. Alles wat ruimte inneemt zonder waarde toe te voegen, ontneemt de draagster van de tas ruimte om zichzelf verder te ontwikkelen en zelf meer ruimte in te nemen. De camera wijst erop dat ze nu al af en toe zoveel leuke, nieuwe indrukken opdoet die achteraan het programma van verwerken staan, dat ze ze opslaat om later nog eens aan terug te denken. Toch is ze bereid tot zelfreflectie (het spiegeltje), dus alles komt zeker goed.
Alles heeft waarde
en toch moet er wel eens iets weg om ruimte te maken
